PET: Τα ζωάκια των παιδιών

Γιατί αρέσουν στα παιδιά τόσο πολύ τα ζώα;

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ένα από τα μεγαλύτερα χαρίσματα των ζώων είναι ότι προσφέρουν τη συντροφικότητά τους χωρίς να προσπαθήσουν να επιβληθούν. Στην πραγματικότητα το παιδί μετατρέπεται στον αφέντη του ζώου, όπως μπορούμε να δούμε από τις άπειρες φορές που το διατάζει.

Ταυτόχρονα, το ζώο, που συνήθως είναι μικρό, επιτρέπει στο παιδί να νιώσει μεγάλος. Ωστόσο τα μικρά παιδιά είναι ικανά να κυριαρχήσουν ακόμα και σε μεγάλους σκύλους, κυρίως αν πρόκειται για κάποιο ζώο με ήπιο χαρακτήρα.

Μπορούμε να προσθέσουμε επίσης πως το κατοικίδιο ζώο δίνει στο μικρό την ευκαιρία να παίξει το ρόλο του γονέα, κάτι που όλα τα μικρά παιδιά το επιθυμούν. Το να είσαι γονέας σημαίνει όχι μόνο ν’ ασκείς εξουσία, αλλά και να προσφέρεις αγάπη, τρυφερότητα, παρηγοριά, τροφή. Το παιδί αντιλαμβάνεται τη σημασία που έχει γι’ αυτό να παίρνει όλα αυτά από τους γονείς του και λαχταράει να τα δώσει με τη σειρά του στα παιδιά του, υποθετικά ή πραγματικά, σε άλλα παιδάκια και σε άλλα πλάσματα.

Σκύλος

Ο σκύλος είναι ο μεγάλος ευνοούμενος των παιδιών και αυτό οφείλεται στις προφανείς του ιδιότητες: είναι χαριτωμένος, πιστός, τρυφερός, παιχνιδιάρης και φιλικός. Δίνει στο παιδί την αίσθηση της συντροφικότητας.

Και δεδομένου ότι είναι από τη φύση του τρυφερός και αντιδρά με τόσο ενθουσιασμό στην τρυφερότητα που του δίνεται, ξυπνά την αγάπη και την τρυφερότητα στο παιδί (χωρίς, βέβαια, αυτό να υπονοεί πως το ζώο από μόνο του είναι ικανό ν’ αντισταθμίσει την έλλειψη φίλων ή την κακομεταχείριση).

Γάτος

Ένας γάτος δεν έχει την ίδια επιμονή στη φιλική του συμπεριφορά ούτε την ίδια τάση για παιχνίδια που έχουν οι περισσότεροι σκύλοι. Κατά συνέπεια δε θα γοητεύσει στον ίδιο βαθμό το παιδί που επιθυμεί να έχει ένα σύντροφο σταθερό και δραστήριο.

Ωστόσο οι γάτες είναι τρυφερές κι αυτές με τον τρόπο τους και εκτιμούν την τρυφερότητα. Εκπαιδεύονται εύκολα, δεν έχουν ανάγκη να τις βγάλουμε βόλτα και δεν είναι επιθετικές σε όσους δεν αρέσουν οι γάτες.

Κουνέλια, ποντικάκια, ψαράκια…

Ανάμεσα στα ζώα που διεγείρουν την παρόρμηση των παιδιών ν’ ασχοληθούν με κάποιο ζωάκι, αλλά είναι ανίκανα να επιδείξουν την αγάπη τους, τη συντροφικότητα ή την όρεξή τους για παιχνίδια, είναι τα κουνέλια, τα χάμστερ, τα άσπρα ποντικάκια, τα καναρίνια και τα πολύχρωμα ψάρια. Τα τέσσερα τελευταία είδη μπορούν εύκολα να μεγαλώσουν ανάμεσα σε οικογένειες που ζουν σε διαμερίσματα και όπου η μητέρα δε θέλει ούτε γάτες ούτε σκύλους.

Ποια παιδιά θα έπρεπε να έχουν ένα οικόσιτο ζωάκι;

Δε θεωρείται πως είναι ζωτικής σημασίας για κανένα, με την έννοια ότι η απόκτησή τους μπορεί να σημαίνει αποκλειστικά την ευτυχία ή τη δυστυχία ή μια ικανοποιητική ή όχι ικανοποιητική προσαρμογή.

Η παρουσία όμως των ζώων μπορεί να είναι πολύτιμη για ένα μοναχοπαίδι, ένα παιδί που δεν έχει συντρόφους και για εκείνο που, είτε ζητήσει από μόνο του είτε όχι ένα ζωάκι, καταλάβουν οι γονείς του πως το χρειάζεται πραγματικά.

Επειδή όμως τα ζώα δεν μπορούν ν’ αντικαταστήσουν τα ανθρώπινα πλάσματα, γι’ αυτό ένα μοναχοπαίδι –ακόμα κι αν έχει το ζωάκι του- θα πρέπει οι γονείς του να το πηγαίνουν, τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα, να παίζει με άλλα παιδιά.