Το φαρμακείο της…φύσης

Τα βότανα προστατεύουν την υγεία μας.

Από την αρχαιότητα, τα βότανα αποτελούσαν βασικό συστατικό της διατροφής των ανθρώπων. Στην Κίνα μάλιστα, χρησιμοποιούνταν καθημερινά κυρίως για θεραπευτικούς και προληπτικούς σκοπούς. Στις μέρες μας, η επιστήμη στράφηκε ξανά σ’ αυτά, καθώς καθημερινά σχετικές έρευνες αποδεικνύουν τις ευεργετικές τους ιδιότητες.

Μερικά από τα πιο γνωστά βότανα, που χρησιμοποιούνται πολύ σήμερα, είναι:

Εχινάτσια

Υπήρξε το βότανο που χρησιμοποιούσαν ευρέως οι ιθαγενείς της Αμερικής για τη θεραπεία πληγών, εγκαυμάτων και τσιμπημάτων από έντομα. Η εχινάτσια χρησιμοποιούνταν επίσης και για τη θεραπεία μολύνσεων, πονόδοντων και πόνων των αρθρώσεων. Σήμερα, χρησιμοποιείται κυρίως για να υποχωρούν τα συμπτώματα της γρίπης και του κρυολογήματος.

Η δράση της εχινάτσια ως μη-καθορισμένος ενεργοποιητής του ανοσοποιητικού συστήματος, έχει μελετηθεί εκτενώς και αποδίδεται στους πολυσακχαρίτες που περιέχει. Όταν χορηγείται στις επιτρεπόμενες δόσεις (88,5 mg/ημέρα) δεν παρατηρούνται ανεπιθύμητες ενέργειες.

Προσοχή!
Όσοι πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας, λύκο ή αλλεργίες δε θα πρέπει να προσλαμβάνουν αυτό το βότανο.

Ginseng

Το βότανο αυτό έχει μεγάλη ιστορία στην ιατρική των ανατολίτικων πολιτισμών και στην Κίνα χρησιμοποιείται εδώ και περισσότερα από 4.000 χρόνια. Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες και δρα ενάντια στην κόπωση και στο στρες, ενισχύει την πνευματική απόδοση και το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ παρέχει προστασία από τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Επίσης, δρα ενάντια στο διαβήτη, κατά των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, αλλά και ενάντια στην ανδρική στυτική δυσλειτουργία.

Η συνιστώμενη δόση είναι 100mg μία ή δυο φορές την ημέρα. Σε υψηλότερες δοσολογίες ενδεχομένως να προκαλέσει αϋπνίες ή γαστρεντερικές διαταραχές, όπως ναυτία και εμετό.

Πιπερόριζα (Ginger)

Είναι ένα φυτό που κατέχει κυρίαρχο ρόλο στην ιατρική της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Ινδίας. Χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία διαταραχών του γαστρεντερικού συστήματος και ειδικά για την αντιμετώπιση της ναυτίας στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της μετεγχειρητικής ναυτίας και της επαγόμενης ναυτίας από τη χημειοθεραπεία.

Η επιτρεπόμενη δόση είναι με τη μορφή κάψουλων 1-4 γρ. ανά ημέρα, σε δυο δόσεις. Μεγαλύτερες δόσεις μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές του γαστρεντερικού.

Σκόρδο

Είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων και αναφέρεται πως στην Ελλάδα της τότε εποχής θεωρούνταν πανάκεια. Να σημειωθεί ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια, έχουν δημοσιευθεί πάνω από 1.000 επιστημονικές μελέτες σχετικά με τις θεραπευτικές του ιδιότητες.

Οι κυριότερες χρήσεις του σκόρδου αφορούν στη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων του αίματος, καθώς και στη χρήση του ως αντιβιοτικό. Το σκόρδο προτού θρυμματιστεί περιέχει το αμινοξύ αλίνη,  η οποία μετά το θρυμματισμό της σκελίδας μετατρέπεται σε αλισίνη, η οποία ευθύνεται όχι μόνο για τη χαρακτηριστική του μυρωδιά, αλλά φαίνεται να εμπλέκεται και σε διάφορους μηχανισμούς, που τελικά οδηγούν στις θεραπευτικές ιδιότητες του σκόρδου.

Δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες σε υγιή άτομα που καταναλώνουν μικρές ποσότητες σκόρδου. Η πρόσληψη πέντε ή περισσότερων σκελίδων σκόρδου την ημέρα, μπορεί να προκαλέσει φουσκώματα ή καούρα.

Προσοχή!
Σε περιπτώσεις που κάποιος λαμβάνει ασπιρίνη ή άλλα αντιπηκτικά φάρμακα, η κατανάλωση σκόρδου θα πρέπει να γίνεται με προσοχή και με μέτρο εξαιτίας των αντιπηκτικών του ιδιοτήτων.